Ίσως η πιο µοναχική θλίψη, είναι του ανθρώπου που πενθεί ένα κατοικίδιο. Το να
βλέπεις το κατοικίδιό σου να πεθαίνει, δηµιουργεί ένα τεράστιο συναισθηµατικό
βάρος το οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι δεν µπορούν να φανταστούν πόσο οδυνηρό
µπορεί να είναι. Η απώλεια του κατοικίδιου ζώου µας πέρα από την θλίψη, πολλές
φορές συνοδεύεται και από απογοήτευση διότι, η σχέση µε ένα ζώο δεν
αντιµετωπίζεται µε την βαρύτητα και το σεβασµό που αντιµετωπίζονται οι άλλες
σχέσεις. Αυτό εντείνει την δυσκολία δηµιουργώντας αίσθηση µοναξιάς αφού η θλίψη
µας υποβαθµίζεται και απαξιώνεται.
Η απώλεια ενός κατοικίδιου ζώου είναι εξίσου θλιβερή µε την απώλεια ενός
ανθρώπου (αγαπηµένου φίλου ή µέλους της οικογένειας). Η συντροφικότητα και η
αφοσίωση του κατοικίδιου ζώου σας είναι ξεχωριστή και απαράµιλλη, οπότε είναι
φυσιολογικό και κατανοητό να αντιµετωπίζετε δυσκολίες βιώνοντας την εµπειρία
της απώλειας σας. Οι ζωές µας µετουσιώνονται από την αγάπη και τη συντροφιά των
κατοικίδιων ζώων µας. Έτσι, ο αποχαιρετισµός λόγω θανάτου είναι πάντα λυπηρός,
δύσκολος, συχνά τραυµατικός και µας επηρεάζει µε πολλούς τρόπους.
Ο πόνος καρδιάς, είναι πόνος καρδιάς απ’ όπου κι αν προέρχεται. Φυσικά, όσο πιο
κοντά είµαστε σε ένα άτοµο, τόσο πιο βαθιά θρηνούµε τον θάνατο αυτού του ατόµου.
Αυτό ισχύει και για τα ζώα που αγαπάµε. Εάν υπάρχει κάποια διαφορά µεταξύ της
απώλειας ενός ανθρώπου και της απώλειας ενός ζώου, έχει να κάνει µε το βάθος της
αγάπης και όχι µε το αν η απώλεια αφορά σε άνθρωπο ή ζώο.
Είναι αλήθεια ότι η θλίψη είναι µια ιδιαίτερα προσωπική, µοναδική και διαφορετική
εµπειρία, για κάθε άνθρωπο. Μπορεί να αισθανόµαστε την ανάγκη να µείνουµε µόνοι
µε τα συναισθήµατά µας και αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό.
Ʃτην αρχική έντονη φάση, το πιο χρήσιµο πράγµα είναι µια ήρεµη παρουσία δίπλα
µας, που χωρίς πολλά λόγια µας αφήνει το χώρο να είµαστε συνδεδεµένοι µε αυτό
που βιώνουµε. Μια παρουσία που δε βιάζεται να παρηγορήσει µε άκαιρες λέξεις αλλά
µας συντροφεύει στην έκφραση της θλίψης µας και του δυσβάσταχτου πόνου µας.
Ο άνθρωπος που πενθεί είναι ο «ειδικός» στον δική του απώλεια και πόνο. Δεν
προσπαθούµε να αφαιρέσουµε τον πόνο. Και δεν αντιµετωπίζουµε τη βαθιά θλίψη ως
ζήτηµα ψυχικής υγείας. Δεν υπάρχει χάπι για τον πόνο στην καρδιά.
Το πένθος µας επιτρέπει να θεραπευόµαστε, να θυµόµαστε µε αγάπη παρά πόνο.
Είναι µια διαδικασία τακτοποίησης.
Η διεργασία του θρήνου ολοκληρώνεται όταν αυτός ή αυτό που χάθηκε, δεν µοιάζει
πια µε µια απουσία σε έναν άδειο κόσµο, αλλά έχει έρθει και έχει εγκατασταθεί µε
ασφάλεια µέσα στην καρδιά µας.
Είµαστε εδώ λοιπόν για να ακούσουµε την ιστορία του, πώς αγάπησε τον κατοικίδιο
σύντροφό του και δεν µπορεί να ζήσει χωρίς αυτόν.
Είµαστε εδώ όχι ως οδηγοί αλλά σαν συνταξιδιώτες του ανθρώπου που πενθεί, να
µοιραστούµε τις αβεβαιότητες του ταξιδιού και να περπατήσουµε στο πλευρό του
χωρίς να τρέχουµε µπροστά για να του δείξουµε το δρόµο.
Πηγή Θωμάς Τασσιός
Προσωποκεντρική Ψυχοθεραπεία & Ʃυμβουλευτική
Mob: +306944689602
email: [email protected]